उदास वादळ फिरून गेले
शेष न जीवनी काही..
अश्रुंचे हुंदके भरून आले
बंदिस्त दिशा दाही.....
मिटताच पापणी,
तडीपार जाहल्या स्वप्नांच्या पंगती....
हलकेच सावरी
परि त्यात पाहिल्या काट्यांच्या संगती..
दूर चांदणे गगनात...
एकांती प्रवास....
मिटून गेल्या नयनांच्या ज्योती...
मज चंद्र पाहण्या लालस...
ओढ क्षितिजाची
मज मृगजळाचा आभास..
पण उठताच नजर ...
अंधुक आकाश.....
कोसळले आभाळ अन
भरलेल्या डोळ्यांनी पाहिला
जीवनाचा संन्यास......
शेष न जीवनी काही..
अश्रुंचे हुंदके भरून आले
बंदिस्त दिशा दाही.....
मिटताच पापणी,
तडीपार जाहल्या स्वप्नांच्या पंगती....
हलकेच सावरी
परि त्यात पाहिल्या काट्यांच्या संगती..
दूर चांदणे गगनात...
एकांती प्रवास....
मिटून गेल्या नयनांच्या ज्योती...
मज चंद्र पाहण्या लालस...
ओढ क्षितिजाची
मज मृगजळाचा आभास..
पण उठताच नजर ...
अंधुक आकाश.....
कोसळले आभाळ अन
भरलेल्या डोळ्यांनी पाहिला
जीवनाचा संन्यास......
- नूतन घाटगे
kharach khup sundar, mala etke upama devun jamat nahi, u r gr8 ,, pan tujha blog kasa folloew karayacha option nahi tithe, do it something fr this , i want to join u
ReplyDeleteकविता समजली पण डोळ्यांत पाणी अलं नाहि असं होणार नही...really heart touching..thanks
ReplyDeletethanks vaibhav....
ReplyDeletethat's really nice comment
uttam shabad niwad aani pratibha ........... great u must read kavi Greas poem i wil give his book ....... thanks
ReplyDelete