क्षणात येता पाऊसधारा,
गडगडले मेघ अंतरी...
प्रेमवर्षा बरसवण्या,
आसुसले मन तुझ्यावरी...
खिळल्या नजरेत नजरा,
नि:शब्द ओठ जरी,
हिरमुसलेला अल्लड वारा,
प्रीत आपली सावरी,
प्रेमसागर खळाळणारा,
भावनांचे मनात मंथन....
स्पर्श तुझा भिजवणारा,
दे तुझ्या बाहूंचे बंधन....
गडगडले मेघ अंतरी...
प्रेमवर्षा बरसवण्या,
आसुसले मन तुझ्यावरी...
खिळल्या नजरेत नजरा,
नि:शब्द ओठ जरी,
हिरमुसलेला अल्लड वारा,
प्रीत आपली सावरी,
प्रेमसागर खळाळणारा,
भावनांचे मनात मंथन....
स्पर्श तुझा भिजवणारा,
दे तुझ्या बाहूंचे बंधन....
वर्षा थेंब ओघळणारा,
माझ्या गुलाबी गालावरी.....
ओठाने तू टिपून घेता,
आला शहारा अंगावरी ....
प्रेम घन ओथंबणारा,
बरसू दे माझ्यावरी....
हृदयात तुझ्या मज
विसावू दे निरंतरी....
- नूतन घाटगे
Sunder kavita aahet... I really loved them..
ReplyDeletemastach!!!
ReplyDeletekharach tuzi Pratibha mast ahe!!
again the space and nature is very correct.. khuph chhan be continue....... poem is main part of linguistics........
ReplyDeletevery nice yarrrrrrr!!!!!!
ReplyDelete