सोबतीस तू

“आहे ना मी तुझ्या सोबत !”

शब्द हे कधी तुझे, तर कधी माझे

पण आपण सांभाळून घेतो एकमेकांना, हे नाही का वेगळे?

उंच आकाशात उडणारा पतंग, 

मला आपल्या नात्याप्रमाणे भासतो

मांजा असतो दोघांच्या हातात, पण तो कधी तू तर कधी मी सावरतो

दोन पावले चालत जातो, 

परत एकदा वळून पाहतो,

सावली माझी सोडून जाते, पण तू माझी असतेस आणि माझ्यातच राहतेस

स्वीकारलेल्या मला आणि साकारलेल्या माझ्या आयुष्याला,

नेहमीच तुझी ओढ असते 

हळव्या हृदयास माझ्या, तुझ्या काळजाची साथ असते

पावसाची सर हळुवार येते,

मला ओलाचिंब करून जाते,

पण मनाचा ओलावा जाणवायला, फक्त तुझ्या मायेची ऊब हवी असते

मी आणि तू , तू आणि मी

कधीच नव्हतो ना वेगळे

पण हे कधी तुला जाणवते कधी मला, हे नाही का वेगळे?

 

© Written By Nutan Ghatge

Yes I am

Dear Friends, this poem is dedicated to all the people who are mentally challenged. I have tried to put their unconscious feelings in this poem. 

Yes I am

.

.

  .  

I am mentally retarded, mentally challenged or 

whatever you say 

to designate

.

.

intellectual disability

They say that I don't have a normal life
A sensation to breathe, An emotion to build a relation;
however, they will never understand that
.
.
.

For me this crowded world seems too vacant
to have a thoughtful companion to touch my heart.

my empty eyes always keeps expressing; proving the virtue of my sentiments;

no matter if there is nobody to feel it...

my desiccated lips always keeps smiling; enlightening the importance of a burly life;
No matter if I cannot live it...

I just stay firm with my unfulfilled desires;
discovering 

the true meaning of 

MY EXISTENCE

                                                                                                - Nutan Ghatge

शेतकऱ्याची जात

मित्रानो, भारत हा शेतीप्रधान देश आहे. पण सगळ्या जगाला अन्न पुरवणारा  शेतकरी अजूनही मागासलेला आहे. याच शेतकऱ्याच्या जातीवर लिहिलेली ही कविता...

 

सहकाराच्या नावाखाली 

शेतकऱ्याची बरीच खातर,

साखर ज्याच्या मळ्यात त्याला

साखरझोपेचेही अंतर 

ना किंमत कवडीची पिकाला

लाखाचे झाले बारा हजार 

शेतकऱ्याच्या मेहनतीचा

मांडला हा बाजार

कर्जमाफीचा पोकळ दिलासा 

ओसाड पडली शेतीवाडी

सरकारची साजरी दिवाळी

शेतकरी तोडे भाकरी शिळी

सहाव्या वेतन आयोगाची 

हवा लागली दारोदारी

" जय किसान " "जय किसान " नारा

रिकाम्या हाती शेतकरी

जगवले आजवर ज्या कृषिराजाने

पांग फेडाल तुम्ही कोणत्या हाताने

विनंती सरकारला जोडूनी हात

   जगवा हो ही शेतकऱ्याची जात!!!!!

                जगवा हो ही शेतकऱ्याची जात!!!!!             

- नूतन घाटगे

The Moments Of Delight

"The Moments Of Delight" is dedicated to my teachers who has created my world, it is dedicated to my mother, brother and my family whose support and appreciation has given me an encouragement.I would like to say "Thank You" to all of them from bottom of my heart.

Moments of delight never comes without desire.
Never comes without a fire.....inside YOU.

I know what I desire...
when I look ahead, I cannot canvas how will be my destination.
But when I reach there, I can see back to the point where I started.
I remember each step of my bare foot on the road full of thorns....

I can see my passion which never let me sleep,
I can see my patience which never let me weep,
even though I got too many heart aches.

Everyday morning when I wake up, I go to see the sun...
I look at him; smile for a while...spread my hands...
close tiny eyes and taste the air into my lungs…
greet him and say "Thank You".
"Thank You for showing us the beautiful world"
He greets me with his warm sun rays,
"These are moments of delight" he says...

In this big world, there are billions of lives...
But in our life we have our small world.
This world is a beautiful creature of our teachers.
One day I apologized to my teacher for all the mistakes
He smiled and replied "That is the learning process".
I got surprised and said, “Thank You".
"Thank You for creating this beautiful world"
He greeted me with his warm wishes,
"These are the moments of delight" he expresses.

I again desire, put all the fire
and I can see another way originating...
directing me towards the new destination...
So never stop desiring...
never stop smiling...
Always remember "The moments of delight"
the lovely moments to say "Thank You"…

And cheer forever… 

-Nutan Ghatge

माझ्यातला तू...

साखरझोपेत मी पहाटे पहाटे,
अन झुळझुळला थंड वारा....
गेला घालून साद कानी,
चेहरा तुझा हसरा....

बावरलेल्या नयनांनी,
पाहता मी दर्पणी,
माझ्याच प्रतिमेत,
दिसलास तू....
हसलास तू....

घेता मी हाती,
प्याला गरम चहाचा,
भिंतीवरच्या चित्रामध्ये,
दिसलास तू....
हसलास तू....

उन्हं कोवळे वाट एकली,
तव पावलांची चाहूल लागली,
पलटून पाहता माझ्या सावलीत,
दिसलास तू....
हसलास तू....

सांजवेळी येता तुझी आठवण,
निसर्गास सारे सांगते गुपित,
सोनेरी लालसर आभाळात,
दिसलास तू....
हसलास तू....

चांदरात्री स्वैर फिरताना,
जाहला हाकेचा आभास,
शीतल चंद्रात त्या.....
दिसलास तू....
हसलास तू....

स्वप्नात भेटण्या तुजला,
जीव माझा व्याकुळला,
मिटताच पापणी हळुवार...
दिसलास तू....
हसलास तू....  

लपंडाव खेळशील किती रे?
असा मला छळशील किती रे?
निरागस प्रश्नास उत्तरण्या,
हसलास तू....
लपलास तू....

- नूतन घाटगे 

एक कळी

ही कविता आहे एका सुंदर, निरागस मुलगीची जी आपल्या आयुष्यातील कठीण काळात कोमेजून जाते, ती वाट पहाट असते एका आशेच्या किरणेची...आणि एके दिवशी तिला तिचा राजकुमार भेटतो......
या कवितेमध्ये राजकुमार भेटल्यानंतरच्या  त्या मुलीच्या भावना व्यक्त करण्याचा मी प्रयत्न केला आहे...

एक कळी हिरमुसलेली,
कोमेजलेली पानांमागे.....
बहरलेल्या हिरवळीतही,
एकटीच काट्यासंगे.....

चंद्रचांदणे प्रकाशणारे, 
शीतल वारे भिरभिरणारे,
सुंदर पक्षी चिवचिवणारे, 
बावरीस त्या वाटे प्यारे..... 

शुद्ध भाव ना कधी मिळाला,
नाजूकशा त्या गोड कळीला.....
काट्यांचे घाव खूप सोसली,
स्वप्नांमागे धावत राहिली.....   

एके दिवशी पहाट झाली,
कळी राजकुमारा भेटली,
स्वप्नात गुंगली,आनंदात नांदली,
लागल्या प्रेमाच्या चाहुली.....
  

हर्षात बहरली,
कळी लाजली
अन गोड स्वरात राजकुमारा म्हणाली,

"स्वप्नात पाहिले नयन तुझे मी,
 प्रेमानी भरलेले,
 वाट पाहुनी रात्रही ढळली,
 होते भेटीस आसुसले,
 तू येताच बघ पहाट झाली,  
 सुर्यावरही चढली लाली,
  कळी एक मी रुसलेली,
 तुझ्यासाठीच कशी खुलली "

थेंबांसम ओघळले शब्द,
 कळीच्या ओंजळी.....
 गाली गुलाबी फुलली,  
 पाकळी पाकळी.....
 

- नूतन घाटगे

नात्यातील दुनियादारी...

 मित्रांनो, माझी ही कविता त्या लोकांसाठी आहे जे नात्यातील गोडवा विसरले आहेत, या जगात पाऊल टाकताना, रक्ताची नाती घेऊनच आपण जन्माला येतो...ती नाती परत मिळत नाहीत, मानलेली नाती कितीही असली तरी रक्ताच्या नात्याची ओढ काही वेगळीच असते. म्हणूनच आयुष्यात मागे वळून पाहिले तर तुम्हाला हीच माणसे दिसतील, जी कदाचित अजूनही वाट पहात आहेत तुम्हाला जाणीव होईल याची...तुमच्या एका हास्याची....किंवा कदाचित तुम्हीही वाट पहात असाल अशाच एखाद्या व्यक्तीच्या एका प्रेमळ हाकेची....       

हृदयी आभाळ दाटलेले अन भावना उरी,
न विसरले शब्द विसरली न साथ परि,
अडवली वाट, दिली जीवाची आन तरी,
वाहिला नात्याचा आधार कशी ही दुनियादारी...  

जळाला कण कण तुझा क्रोधाच्या अंगारी,
आठवून पहा नात्याची सकाळ हसरी..
झळाळणारे  तेज आपल्या मनाच्या अंबरी,
तुटणारा तिळ तिळ रे तुला हाक मारी...

स्वार्थापायी सर्व विसरले रक्तच झाले वैरी,
अश्रूंच्या डोहात नाती भिजून गेली सारी,
कठपुतळ्यांच्या खेळात तुझ्या,तुटली बंधनाची दोरी,
फाटली संस्काराची झोळी...देवा!! तूच अमुचा कैवारी....  

                                                           - नूतन घाटगे